O dziesięcinę były wojny, o secinę (>100%) nawet nikt nie piśnie.

Z 10 lat temu temu trzeba było jeszcze wystąpić w sądzie, a ja w roli rodzica zrzekałem się w imieniu niepełnoletnich dzieci.

Nic się nie zmieniło.

Święty spokój na wagę złota!

"Pytanie za 100 punktów kto skorzysta gdy wszyscy sie zrzekną a majątek jednak zostanie..."

Być możemy dowiemy się tego 8 czerwca ;-)

U mnie było tak, że teść się zrzekł bo bracie pijaku spadku więc przeszło automatycznie na moją żonę, one też się zrzekła więc przeszło na nasze dzieci. I tu schody, bo jako nieletnie muszą mieć pełnomocnika - my nie możemy ich reprezentować przed sądem. Poza tym rozprawa ma się odbyć w mieście gdzie umarł wujek, na drugim końcu kraju. W sumie zrzeczenie się przez dzieci zająło rok przerzucania papierami i jedną rozprawę w Poznaniu. Dzieki Bogu mogliśmy UDOWODNIĆ przed sądem że nasza decycja o zrzeczeniu jest racjonalna bo inaczej by nas odpalantowali. Racjonalność opierała się na cudem wyciągniętych  zaświadczeniach z banku o długach zmarłego. Absurt całej procedury porażający.

Kilka lat temu zmieniono prawo spadkowe i dziedziczenie dlugow lub aktywow nalezy sprawdzac od dziadkow (do nienarodzonych prawnukow jesli sa w momencie rospoczecia spadku w zyciu plodowym). Ta  zmiana zostala przyjeta przez moich kolegow prawnikow z duza aprobata. Uwazam, ze nieslusznie.  Za zmiana staly firmy pozyczkowe aby zapewnic sobe zwrot dlugu nawet po smierci zubozonego wierzyciela (ktory czesto nie rozumial potegi procentu skladanego).  Lista takich firm jest dluga - jak pokazuja linki:

https://pozyczasz.pl/pozyczki/firmy-pozyczkowe/

https://pozyczasz.pl/pozyczki/firmy/

O jednej z nich, mianowicie zlistowanej na warszawskiej i londynskiej gieldzie firmie Provident, wypowiadal sie (bezskutecznie) nawet pan Jaroslaw Kaczynski:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Provident_Polska

"W 2012 r. w wywiadzie dla Wprost Jarosław Kaczyński, powiedział, że Provident w Polsce „bezczelnie uprawia lichwę i nic złego go za to nie spotyka”[15]. W 2014 r. brytyjski ambasador w Polsce Charles Crawford wysłał list w obronie Providenta. Pismo było związane z pracami nad wprowadzeniem przepisów antylichwiarskich. List został przez niektórych polityków skomentowany jako niedozwolone naciski polityczne i mieszanie się Wielkiej Brytanii w stanowienie polskiego prawa. W sprawie zabrali głos Aldona Michalak (SLD) oraz Przemysław Gosiewski (PiS)[16].

PS
Jezeli ktos mieszka w Polsce i jakis jego kuzyn umarl zadluzony sprawa jest stosunkowo prosta. Mieszkanie za granica sprawy wyraznie komplikuje ptrzeba zalatwienia papierow przez polskie placowki dyplomatyczne. Jezeli kuzyn zmarlego dluznika ma kilkoro dzieci i wnukow ilosc pism do napisania jest spora i to w limitowanym czasie.

Dzięki za uzupełnienie!

To jest horrendum!

Przynajmniej kojarzyliście wujka ;-)

I wszystko jasne :/ Dzięki!

Mnie też nie będzie. Poruszyłeś jednak temat, którego "eksploatacja" wymaga uporządkowania pojęć. Bez wątpienia uczyni to prelegent na konferencji, jednak nie wszyscy tam będą... Głównie dla nich ten mój komentarz do Ciebie, a jak myślę przyda się także poza problematyką spadkową.

Jak stary dowcip wskazuje, wyglądając przez okno student prawa ma prawo widzieć tylko podmioty i przedmioty stosunków prawnych. Aby tutaj nie ględzić na temat ich zależności funkcjonalnych ładnego przykładu dostarcza działalność gospodarcza. Mówimy np spółka to, czy tamto i obojętnie jak jest skonstruowana, to jest podmiotem. Działalność gospodarczą prowadzi za pomocą przedsiębiorstwa, które jest przedmiotem. Przedmiot ten nadaje się do obrotu jako cały, czy w zorganizowanych częściach. Co dla wielu może być zaskoczeniem, czy to aż Orlen, czy tylko spółdzielnia woreczek, każde prowadzenie działalności gospodarczej ma zawsze dwie strony sobie odrębne a funkcjonalnie związane: stronę podmiotową i stronę przedmiotową.

W przypadku dziedziczenia, z chwilą śmierci następuje tzw. otwarcie spadku, a to oznacza, że dotychczasowy podmiot przestał istnieć, a powstał nowy przedmiot tzw. masa spadkowa na razie bez podmiotu. Który inny podmiot i jak wejdzie w prawa do tej masy dopiero się ustali w trybie dziedziczenia. Przez ten czas przedmiot, czyli tutaj masa spadkowa musi pozostać w ruchu jakiego wymaga. Np. przedsiębiorstwo zmarłego musi dalej działać, albo zaraz go nie będzie. Pole musi być uprawiane, krowa wydojona, kredyt obsługiwany, i tak dalej.

Tu pojawia się np. postulat potrzeby poruszenia kwestii, dlaczego na czas postępowania spadkowego, gdy w bankach z automatu następuje przeniesienie pieniędzy zmarłego na tzw. rachunek techniczny, czyli unieruchomienie ich, to - dlaczego - nie następuje analogiczne zawieszenie np. zobowiązań po zmarłym do czasu ustalenia spadkobiercy?

Skoro zaś masa spadkowa wymagać może jej "obsługi" w obiektywnie potrzebnym jej ruchu, to pojawia się jeszcze inny postulat. Mianowicie dlaczego ustawy nie przewidują jakiegoś przydzielania tymczasowego "opiekuna" masy spadkowej. Tu narzuca się niby odległe, ale funkcjonalnie (co do istoty potrzeby i celu) bliskie skojarzenie np. z syndykiem masy upadłościowej.

NB.: Instytucja tzw. wykonawcy testamentu dotyczy tylko dziedziczenia testamentowego, a i tam jest do niczego. Niech wykonawca nawet i notarialnego testamentu zgłosi się do banku z pytaniem, czy zmarły miał rachunek, albo kredyt do spłaty. Zostanie wysłany na drzewo: przyjdź pan z prawomocnym stwierdzeniem nabycia spadku, albo z notarialnym poświadczeniem dziedziczenia. Czyli "po herbacie" z punktu widzenia prawa odrzucenia spadku. Odpowiednio to samo z dostępem do treści ksiąg wieczystych i innych instytucji.

Przechodząc do interesujących Ciebie ordynacji, najpierw należy uzgodnić, że ordynacje są (były) podmiotami, które posługiwały się określonym majątkiem jako przedmiotem. W Polsce był to rodzaj powiernictwa majątkowego ziemskiego po to, aby majątek ten rządził się swoimi prawami dotyczącymi dziedziczenia. Następowało wyłączenie ogólnych reguł dziedziczenia na rzecz reguł statutowych ordynacji. Dlatego statuty musiały być w Polsce zawtwierdzane przez Sejm.Celem było przeciwdziałanie rozdrobnieniu dóbr. Ten sam cel osiągano np. Anglii przez zasadę majoratu. Ordynacje były więc podmiotami, a nie przedmiotami i chodziło o kwestie przekazywania władztwa nad tym podmiotem.

Tu już masz odpowiedź, dlaczego w przypadku ordynacji zmiana jej "władzy" nie wywoływała - sama w sobie - żadnego skutku dla ilości dóbr w obrocie.

W tym miejscu, tj. po oddzieleniu podmiotów od przedmiotów, należy przy okazji uporządkować, że wszelkie możliwe podmioty inne, niż osoba fizyczna dzielą się na tylko dwa rodzaje: korporacje i fundacje. O tym, czy podmiot jest korporacją decyduje istota członkostwa. Czy to tzw. spólka cywilna, z o.o., czy akcyjna, stowarzyszenie, spóldzielnia, klub piłkarski, partia, czy whatever to, jeśli podstawą (substratem) jest stosunek członkowski, taka organizacja jest korporacją i w określony dla siebie sposób powinna być prowadzona i podlegać władzy swoich członków. Majątek ma służyć celom określonym przez członków obojętnie czy są właścicielami (np. spółki osobowe), czy majątek jest cudzy dla członków. NB.: wszelkie akcje, czy udziały w spółkach kapitałowych są tylko odpowiednim wyrazem praw członkowskich, ale nie praw właścicielskich.

Natomiast fundacje to te organizacje, ktorym prawo przyznaje podmiotowość, ale oparte są o substrat, którym jest majątek i o cel istnienia tego majątku, a nie o prawa członkowskie. Fundacje nie mają członków, a prawa członkowskie w nich nie istnieją. Do kategorii fundacji należą więc wszystkie fundacje w rozumienu ustawy o fundacjach, łącznie z tym czymś tam Owsiaka. Już więc mamy elementarny porządek, że żadna fundacja nie jest czyjąkolwiek własnością podobnie jak żadna ordynacja nie była własnością ordynata. Nikt nie ma praw o charakterze właścicielskim. Co innego funkcjonuje, to od złego jest. Skoro nie ma członków, to konkretny statut wyznacza reguły posiadania i przekazywania władzy nad fundacją. NB.: Masę spadkową widziałbym w kategoriach fundacji.

PS.: Popadłeś w pewne chyba przejęzyczenie, bo nie ma nic takiego jak fuzja przedsiębiorstw. Są fuzje (jednoczenia się) korporacji prowadzących swoje przedsiębiorstwa, względnie inkorporacje (wchłanianie) jednej korporacji przez drugą korporację. W każdym razie są to "operacje" na podmiotach, a nie na przedmiotach (przedsiębiorstwach). Z operacji na podmiotach nic zatem bezpośrednio nie wynika dla ilości dóbr w obrocie.  Natomiast osobną sprawą jest obrót przedsiębiorstwami jako przedmiotami.

Nawiasem mówiąc jeden podmiot gospodarczy może mieć więcej niż jedno przedsiębiorstwo, a przynajmniej przejściowo może nie mieć żadnego. Ale przedsiębiorstwo bez podmiotu istnieć nie może. I tu wracamy do dziedziczenia i postulatów, bo jeśli w masie spadkowej jest przedsiębiorstwo, to nie może nie mieć podmiotu uprawnionego do prowadzenia go. Nie spotkałem się z takim problemem w praktyce. Być może dawałaby tu radę instytucja podobna do kuratora sądowego. Ale, jeśli tak, to powinno być to wyraźnie zaznaczone w przepisach o dziedziczeniu z określeniem szczególnego celu utrzymania takiej masy spadkowej w ruchu gospodarczym i z wymogiem kwalifikacji co najmniej takich jak w przypadku syndyka masy upadłościowej.

Uff... Idę odpocząć.

Notarialne zrzeczenie się przyjęcia spadkujest czynem indywidualnym. W przypadku małoletnich czynią to np. rodzice lub inne osoby uprawnione. Lecz sąd wymaga w postępowaniu spadkowym potwierdzenia oświadczeniami. Często wierzyciele usiłują podważać zrzeczenia się spadku i kreować rzesze nowych dłużników. Nie ma znaczenia co jest intencją zrzeczenia się. Innymi słowy odmowa przyjęcia spadku to także kilkuletnie procesy. Adwokaci i kasa to świat nie dla normalnych ludzi.

Skoro jesteśmy przy zrzeczeniach się jako koniecznej ochronie przeciwko długom z masy sapdkowej, to problem leży znacznie głębiej, a raczej gdzie indziej. Weźmy dziedziczenie z dobrodziejstwem inwentarza, czyli z odpowiedzialnoącią za długi spadkowe tylko do wartości aktywów spadkowych. Przy przyjęciu spadku wprost ta odpowiedzialność sięga aż do wartości długu. Otóż skutkiem tego, czy tego przyjęcia spadku jest majątkowe złączenie należnej części masy spadkowej z własną masą majątkową spadkbiercy.

Można więc odziedziczyć spadek po kimś i dlatego zostać wyegzekwowanym z własnoręcznie zbudowanego domu. Egzekucja długu skierowana będzie bowiem do aktywów całości (tej już złączonej) masy majątkowej spadkobiercy. Co później spadkobierca zarobi, też będzie egzekwowane za długi spadku. Dziedziczenie z dobrodziejstwem inwentarza tworzy szczególny absurd, bo jakież to ograniczenie do inwentarza, skoro egzekucja może pójść do całości (do wszystkich aktywów) złączonego majątku. Skutkiem przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza jest więc tylko zakreślenie pieniężnej granicy (ona też dopiero do ustalenia) odpowiedzialności a wcale nie ochrona majątku własnego spadkobiercy (tego przed-spadkowego).

Tu zachodzi, m.zd., gruba niezgodność konstytucyjna. Przyjęta bowiem część masy spadkowej powinna być prowadzona (przez spadkobiercę!) oddzielnie od własnej masy spadkobiercy aż zostanie zamknięta sprawa długów tkwiących w odziedziczonej części masy spadkowej. Dochodzenie długów powinno być skierowane wyłącznie do tej części masy spadkowej, a własna masa majątkowa spadkobiercy powinna być od tego wolna. Dopiero wtedy zniknie ryzyko spadkobrania ze względu na ewentualne długi spadku. Długi spadku powinny być zaspokajane, ale nie więcej niż w granicach masy spadkowej i wyłącznie od aktywów tej masy spadkowej. To powinno być obecnie podstawowym postulatem.

Poza tym, ustawa powinna wyznaczać jakiś termin "moratorium" długów masy spadkowej. Na przykład przy postępowaniu upadłościowym wierzyciele mają pewien termin na zgłoszenie wierzytelności, albo przepadną. Tu powinno być odpowiednio podobnie. Moim zdaniem, orzeczenie stwierdzające nabycie spadku, czy notarialne pświadczenie dziedziczenia powinno podlegać publikacji, może w czymś podobnym do monitora sądowego i gospodarczego, wzywającej wierzycieli spadku do ujawnienia się pod rygorem utraty długu. Bez tego wszelkie inwentarze spadku i to nawet te efektywnie już sporządzone są po prostu do .... ze względu na cel, któremu mają służyć.

Wreszcie powinno dochodzic do wyraźnego rozdzielenia pasywów spadku (długów) pomiędzy spadkobierców. Który z nich, za który dług spadku ma odpowiadać. Ten wybór nie może należeć do wierzycieli nawet, gdy któryś spadkobierca był dłużnikiem solidarnym. Ten dług powinien być wtedy w ogóle wyłączony z masy spadkowej.

Istotą wszelkiego obrotu majątkowego musi być pewność. W mocno już dawniejszych czasach, ze względu na większą "osiadłość" ludzi, dość dokładnie wiadomo było, kto liczy się do kręgu kogoś spadkobierców. Przy dzisiejszych rodzinnych układach patchwork'owych, nawet z internetem można po prostu nie wiedzieć kto jest także spadkobiercą ustawowym, gdzie go szukać (tu ochrona danych osobowych!), a co dopiero z wiedzą, co naprawdę tkwi w spadku, który należy przyjąć, albo odrzucić.

Jak widzisz, drogi @qwerty, sporo jest do zrobienia w prawie materialnym, bo to, co wyżej, to z pewnością nie wszystko.

"Często wierzyciele usiłują podważać zrzeczenia się spadku i kreować rzesze nowych dłużników."

I to jest clou tego procederu, o którym nikt słowem nie wspomnie.
Ostatnio na stronie któregoś z "wiodących" tabloidów była zajawka, żeby nie lekceważyć pisma z US w Oleśnie. Wiadomo dlaczego, tzn niektórzy kierowcy pewnie wiedzą. Nie przypominam sobie natomiast żadnego materiału na temat pism z sądów nt zrzekania się spadków.
Rynek długów to musi być mega biznes i jak każdy tzw poważny biznes nie potrzebuje rozgłosu.

Trzeba też wiedzieć, że wniosek o stwierdzenie nabycia spadku może złożyć także wierzyciel masy spadkowej. Lepiej zatem nie lekceważyć wezwań do takich spraw.

Ależ to zdefiniowanie jest proste i oczywiste: Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych [...]. Zatem powinna w swoim statucie wskazać np. konkretny cel społeczny i jego użyteczność  dla podstawowych interesów RP.

To ona ma wskazać tę użyteczność dla podstawowych interesów RP. A organ rejestrowy powinien ewentualnie odpowiedzieć: Cóż za bzdury! To co pokazujecie możecie realizować w granicach swoich praw, ale nie w formule fundacji, bo w tym nie ma potrzebnej użyteczności. Wasze prawa i ich wykonywanie, to jeszcze nie jest podstawowy interes RP. To samo odpowiednio przy wykonywaniu nadzoru nad fundacją.

Nie chcę tu konstruować medialnie atrakcyjniejszych przykładów dotyczących różnych zdziczeń. Podam więc przykład świeżutki, który dopiero, najprawdopodobniej rozwinie się w tzw. realu. Oto doszła do mnie wiadomość, że jakiś tam sąd w jakimś sztrasburgu orzekł, iż istnieje odrębny naród śląski: trybunał wyrokuje

OK. Niech sobie istnieje dla siebie samego, niech nawet ma prawo tworzyć własne stowarzyszenia ale załóżmy, iż ktoś zechce ustanowić fundację dla wspierania odrębności narodu śląskiego. Czy taki cel będzie miał jakąkolwiek zgodność z podstawowymi interesami RP? Na pewno nie. Tu nie wystarczy interes narodu śląskiego, bo jest on obiektywnie sprzeczny.

Czekam, aż Tusk zażąda rozciągnięcia precedensu z tego wyroku na uznanie analogicznym wyrokiem narodu polskiego w Niemczech. Nie o to mi chodzi, czy się uda, ale czy on zażąda.

Co do zasad nie sądzę, aby było inaczej. Treści cudzych rozwiązań nie znam. Natomiast jednakowy jest problem rozgrywający się wokół tego, że państwo jest bytem (systemem) celowo zorganizowanym. Istnieje po coś. Nie istnieje dla niczyjej przyjemności indywidualnej, czy zbiorowej, lecz dla interesu wspólnego. Wspierać ma interesy wspólne, a nie grupowe chyba, że akurat interes grupowy sprzyja interesowi wspólnemu.

W szczególności żadne państwo (przynajmniej z tych współczesnych) nie ma obiektywnego interesu w swojej destrukcji. Czym innym są jednak przypadki subiektywnych interesów bandy, która akurat danym państwem rządzi, gdy takiej odbiło widzieć interes państwa w katalizowaniu jego destrukcji.

Udział biorą: sędziowie, adwokaci, biegli sądowi, prokuratorzy, urzędnicy praktycznie wszystkich instytucji. Dług trzeba najpierw wygenerować, potem wdrożyć egzekwowanie. Egzekwowanie jest kolejną drogą kreowania długów. Prawo de facto w rozumieniu pojęcia podstawowego nie istnieje. "On nie wyłudzał lecz nie znał prawa" to rada adwokacka o adwokacie specjalizującym się w wyłudzeniach. Dla normalnych ludzi w Polsce miejsca już nie ma. Przy sądach są afiliowane całe grupy przestępcze i fałszowanie dokumentów lub zawartości akt nikogo nie powinno dziwić. 

Nie ma czegoś takiego jak wspólny interes w Państwie. To jest iluzja. Doktryna RP jest zapewnienie skuteczności funkcjonowania aparatu i budowanie nowej struktury kapitałowej. Nie dla mas.

Oczywiście do @OjcaDyrektora.

W pewnym banku w czasie  dwucyfrowego bezrobocia zjawił się klient chcąc się porozumieć w sprawie zadłużenia….młoda pracowniczka odparła…”było nie brać”…klient przerażony stwierdził „ wyście tu zdziczeli”… Po to wywołuje się kryzysy i wojny przy poluzowaniu regulacji  kontroli ryzyka aby zadłużać, windykować i przejmować realny a nie wirtualny majątek.  Klientów którzy nie „łapią się” na bank przejmują chwilówki, które ukrywają realne lichwiarskie oprocentowanie w prowizjach.  U nas zagłębiem windykacyjnym jest Wrocław od co najmniej  30 lat. Po przegranej PIS nagle uaktywniło się lobby lichwiarskie zarówno w windykacji jak i w sądownictwie co pokazuje,  że Niemcy przejęli  przed laty tą część bezpieki,  która ulokowała tam swoją aktywność gospodarczą w zamian za posady unijne.  W większych sumach ulokowane są kredyty frankowe stąd rozgorzała walka o praworządność,  która może skutkować wyjściem z Unii bo TSUE zawyrokował na ich rzecz. Dlatego masa frankowych wygranych leży w kasacji od lat.  Po wymianie sędziów  korzystne wyroki mogą zamienić na wytopienie złota z frankowiczów i ich spadkobierców w kolejnych pokoleniach…

Ciśnie mi się na usta pytanie, jaka jest definicja wezwania?

Nie jestem prawnikiem. Dostaję pisemną informację z sądu, że ktoś się zrzekł spadku po kimś, kropka. Zero informacji co mam z tym fantem zrobić. Moim skromnym zdaniem, sąd pomaga właścicielowi długu namierzać kolejnych potencjalnych "spadkobierców", którzy mogliby zostać obciążeni spłatą długu + odsetki.

Wiem, jestem naiwny i taki umrę ;-)

"Przy sądach są afiliowane całe grupy przestępcze i fałszowanie dokumentów lub zawartości akt nikogo nie powinno dziwić."

Jak Ty się w tej dżungli odnajdujesz?

Szacun!

Sąd ma obowiązek - ponoć - ustalić wszystkich spadkobierców. A czyni to, kierując się wnioskami uczestników postępowania spadkowego. Wierzyciel zmarłego jest uczestnikiem, bo ktoś musi mu dac to, c9 zmsrły nie zdażył mu oddać. Na szczęście zarzuty i roszczenia zmarłego również przysługują spadkodawcom. Więc teoretycznie jest równość. 

Zabezpieczeniem przed patologią jest utrzymywanie ścisłych kontaktow rodzinnych i mowienie sobie o swoich interesach i zawartych umowach. Wtedy przykre niespodzianki niwelowane są do zera, a cwaniacy eliminowani na starcie. Niestety atomizacja rodzin postępuje i rodzeństwo często nie wie, go brat/siostra zostawił po sobie. Ba! Nawet dzieci często nie wiedzą, co rodzic zostawił po sobie, bo się nie interesują sprawami rodziców.